از این الگوریتم برای تولید زیر کلیدها استفاده می***شود. درابتدا 56 بیت از 64 بیت کلید توسط انتخاب جایگشت1 (PC1)انتخاب می***شوند و 8 بیت باقیمانده یا دور ریخته می***شوند و یا به عنوان parityبرای چک کردن مورد استفاده قرار می***گیرند سپس این 56 بیت به دو نیمه 28 تایی تقسیم می***شوند و پس از آن با هرنیمه به طور مستقل رفتار می***شود . در دور بعدی هر دو نیمه یک یا دو بیت به سمت چپ انتقال می***یابند .. سپس 48 بیت زیرکلید توسط PC2 انتخاب می***شوند . 24 بیت ، نیمه راست و 24 بیت دیگر نیمه چپ را تشکیل می***دهند. با استفاده از انتقال در هر زیر کلید مجموعه متفاوتی از بیتها مورد استفاده قرار می***گیرد . هر بیت تقریبا در 14 تا 16 زیر کلید مورد استفاده واقع می***شود. الگوریتم key schedule در رمزگشایی مانند رمزگذاری است ولی زیر کلیدها در مقایسه با رمزگذاری در جهت معکوس هستند به غیر از این تغییر بقیه الگوریتم مانند رمزگذاری انجام می***شود.

اساسی ترین حمله برای هر رمزی امتحان کردن کلیه مقادیر ممکن برای کلید است . طول کلید ،تعداد مقادیر ممکن برای کلید و هم چنین عملی بودن این روش رامشخص می***کند. تردیدی که از ابتدا و حتی قبل از اینکه DES به عنوان استاندارد شناخته شود در مورد DESوجود داشت کافی بودن طول کلید بود NSA ، IBM را به کاهش طول کلید از 128 بیت به 64 بیت و سپس به 56 بیت نمود و این نشان می***دهد که NSA حتی در آن زمان نیزقادر به شکستن کلیدهایی با طول 56 بیت بوده***است. طرحهای متنوعی برای یک ماشین که قادر به شکستن کلیدهای DESباشد مطرح گردیده***است . در سال 1977، Hellman و Diffieماشینی طراحی کردند که بیست میلیون دلار قیمت داشت و می***توانست کلید DES را در یک روز پیدا کند.در سال Wiener 1993 یک ماشین جست و جوی کلید را پیشنهاد داد که یک میلیون دلار قیمت داشت و قادر بود کلید را در مدت هفت ساعت پیدا کند . ولی هیچ یک ازاین طرحهای ابتدایی پیاده سازی نشد و هیچ پیاده سازی مورد تایید قرارنگرفت . در سال 1997 موسسه RSA security اعلام کرد که به اولین تیمی که بتواند یک پیغام را که با استفاده از DES رمزگذاری شده***است را بشکند یک جایزه ده هزار دلاری اعطا خواهد نمود پروژه DESCHALL برنده این رقابت شد که این کار را با استفاده از زمان بیکاری (idle cycle)هزاران کامپیوتر در اینترنت انجام داد. عملی بودن شکست DES با اختراع یک DES-cracker توسط EFF در سال 1998 بر همگان روشن شد این ماشین قیمتی حدود دویست و پنجاه هزار دلار داشت و انگیزه این تیم بر ای اختراع این ماشین ، این بود که نشان دهند که DES هم چنان که از لحاظ تئوری قابل شکست است از لحاظ عملی نیز می***توان آن را شکست .این ماشین کلید را با استفاده از روش جست و جوی جامع فضای کلید درطی مدت زمان کمی بیش از دو روز پیدا می***کند . تنها DES-cracker تایید شده پس از ماشین EFF ، ماشین COPOCOBANA که در آلمان ساخته شد و بر خلاف EFF از مدارات مجتمع در دسترس و قابل پیکربندی دوباره ساخته شده***است در این ماشین صد وبیست عدد FPGA از نوع XILINX Spartan- 1000 موازی با هم کار می***کنند آنها در ماژولهای 20 DIMM گروه بندی شده***اند هر کدام از این ماژولها شامل شش FPGA می***باشند. استفاده از سخت***افزارهای قابل پیکربندی دوباره سبب می***شود که این ماشین برای شکستن کدهای دیگر نیز قابل استفاده باشد .یکی از جنبه***های جالب این ماشین ، فاکتور هزینه آن است این ماشبن با ده هزار دلار می***تواند ساخته شود کاهش هزینه با ضریب 25 نسبت به EFFنشان دهنده پیشرفتهای متوالی در زمینه سخت***افزارهای دیجیتالی است.