بهینه‌سازی فلش مموری به‌منظور افزایش سرعت انتقال اطلاعات
بدون شک یکی از مهم‌ترین سخت‌افزارهای تولیدی در چندین دهه اخیر که زندگی را به کام مصرف کنندگان خود شیرین ساخته و برگ زرین مرتفع سازی مشکلات بسیاری را تاکنون در کارنامه خود به ثبت رسانده است فلش مموری می‌باشد. سخت‌افزار فلش مموری که همگان با آن آشنایی داشته و در عصر حاضر کمتر کسی را می‌توان یافت که تعداد یک یا چندین عدد از آن‌ها را در اختیار نداشته باشد در قالب چندین برند از جانب کمپانی‌های مختلف به بازار عرضه شده و در فاکتورهایی نظیر اندازه، قدرت، سرعت انتقال اطلاعات و … با یکدیگر دارای تفاوت‌هایی می‌باشد. همان‌طور که مستحضر هستید انواع حافظه‌های قابل حمل تولیدی به دست کمپانی‌های سخت‌افزاری تنها به فلش مموری خلاصه نشده و سخت‌افزارهایی نظیر حافظه‌های میکرو اس دی، انواع حافظه‌های دوربین، دیسک‌های سخت خارجی و … نیز در دسته حافظه‌های قابل حمل دسته‌بندی می‌شوند، اما در این میان سخت‌افزار فلش مموری به دلایلی نظیر قیمت مناسب، حجم ذخیره‌سازی بالا، دسترسی سهل و آسان در اقصی نقاط کره زمین، کارایی در قبال هزینه پرداختی و … ضریب محبوبیت بیشتری را به خود اختصاص داده است. همان‌طور که پیشتر گفته شد انبوه سخت‌افزارهای فلش مموری موجود در بازار کشورهای مختلف در فاکتورهایی نظیر اندازه، سرعت انتقال اطلاعات، فناوری‌های موجود و … با یکدیگر متفاوت بوده و قیمت تمام شده محصول نهایی نیز حاصل تلفیق فاکتورهای نامبرده می‌باشد، اما ذکر این نکته نیز ضروری است که سرعت انتقال اطلاعات سخت‌افزار یا به عبارتی دیگر تراشه حافظه به کار رفته در آن بیشتری نسبت در قیمت گذاری محصولات نهایی را به خود اختصاص داده است. حتماً تابه‌حال با این پدیده برخورد کرده‌اید که فلش مموری خریداری شده توسط شما در مقایسه با سخت‌افزار شخصی دیگر از سرعت پایین‌تری در انتقال اطلاعات برخوردار بوده و ارسال و دریافت داده‌ها مدت زمان بیشتری را به خود اختصاص می‌دهند. تراشه حافظه به کار رفته در سخت‌افزار که سنگینی مسئولیت ذخیره‌سازی اطلاعات را بر دوش می‌کشد پس از فناوری ساخت فلش مموری نظیر نسخه دوم یا سوم USB بیشتری ضریب تأثیرپذیری در افزایش یا کاهش سرعت انتقال اطلاعات را بر عهده دارد. تعبیه سازی تراشه‌های بی کیفیت در محصولات تولیدی توسط کارخانه‌های مختلف همان‌طور که پیشتر گفته شد به کاهش خیره کننده سرعت ارسال و دریافت داده‌ها منتهی شده و افزایش سرعت نهایی محصول نیز منوط به تعویض تراشه حافظه آن می‌باشد. یکی از اصلی‌ترین دلایل وجود اختلاف قیمت بین محصولات هم‌رده تولیدی به دست کمپانی‌های مختلف نیز محدودیت‌های ایجاد شده از جانب فاکتور نامبرده می‌باشند، اما برخی از ویژگی‌های اعمالی نرم‌افزاری توسط توسعه دهندگان یا محدودیت‌های محلی نیز در کاهش سرعت نهایی محصول دخیل هستند. مقاله آموزشی فوق حاوی ترفندهایی چند در خصوص کاهش محدودیت‌های نرم‌افزاری و افزایش سرعت انتقال اطلاعات ارسالی و دریافتی می‌باشد، اما پیش از آشنایی با آن‌ها ذکر این نکته ضروری است که ضریب تأثیرگذاری ترفندهای ذکر شده مستقیماً به سخت‌افزار و تراشه حافظه آن وابسته می‌باشند. درصورتی که سخت‌افزار مورد استفاده از عمر بسیاری برخوردار بوده یا از جمله محصولات ارزان قیمت و گمنام بازار می‌باشد ممکن است منفعت چشمگیری حاصل آن نگردد.
فعال‌سازی قابلیت ذخیره‌سازی اطلاعات ارسالی در قالب کش
قابلیت ذخیره‌سازی اطلاعات ارسالی به سخت‌افزارهای خارجی در قالب کش به صورت پیشفرض در سیستم‌عامل ویندوز به منظور بهره مندی سخت‌افزار از مکانیسم برداشت سریع غیر فعال می‌باشد. قابلیت نامبرده همان‌طور که پیشتر گفته شد یک نسخه از اطلاعات ارسالی به سخت‌افزار را در قالب کش ذخیره کرده که این خود به افزایش سرعت انتقال اطلاعات منتهی می‌شود، اما یکی از مهم‌ترین نکات منفی آن غیرفعال سازی مکانیسم برداشت سریع حافظه‌های خارجی متصل به رایانه می‌باشد. مکانیسم نامبرده همان‌طور که از نام آن مشخص است نقش بسیار پررنگی را در برداشت یا به‌عبارتی‌دیگر خارج کردن ناگهانی سخت‌افزار متصل به درگاه USB ایفا می‌کند.
ابتدا سخت‌افزار فلش مموری را به درگاه USB کنید.
فناوری درگاه متصله نظیر نسخه دوم یا سوم بودن آن در روند اجرای مراحل و فعال سازی قابلیت نامبرده توفیری ندارد.
کلیدهای ترکیبی Windows + R را بفشارید.
در پنجره نمایان شده عبارت devmgmt.msc را تایپ کرده و کلید اینتر را بفشارید. مشاهده می‌کنید که پنجره مدیریت سخت‌افزار (Device Manager) نمایان می‌شود. بر روی فلش کوچک قرار گرفته در سمت چپ گزینه Disk drives یک مرتبه کلیک کرده و سپس از طریق منوی درختی نمایان شده سخت‌افزار فلش مموری متصل به درگاه را پیدا کرده و بر روی آن کلیک راست کنید. از طریق منوی میانبر نمایان شده گزینه Properties را انتخاب کرده و بر روی آن کلیک کنید. در پنجره نمایان شده ابتدا به تب Policies مراجعه کرده و سپس گزینه Better Performance را به حالت فعال تغییر دهید.
اکنون تمامی اطلاعات ارسالی به سخت‌افزار پیش از انجام مراحل در قالب کش نیز ذخیره‌سازی می‌شوند که این خود به افزایش سرعت انتقال داده‌ها منتهی می‌شود اما همان‌طور که پیشتر گفته شد مکانیسم برداشت سریع حافظه متصل به درگاه USB هم اکنون غیر فعال شده است. این خود بدان معنی است که فلش مموری پیش از جداسازی ناگهانی از درگاه متصله به آن باید ابتدا از طریق سیستم‌عامل به صورت امن (Safely remove hardware) جدا شده و سپس به‌صورت فیزیکی از درگاه خارج شود. درصورتی‌که مراحل نامبرده پیش از جداسازی فیزیکی سخت‌افزار انجام نگرفته باشند داده‌های موجود همچنان در حافظه کش باقی مانده و اطلاعات انتقالی پس از جداسازی ناگهانی سخت‌افزار ناپدید می‌شوند. مکانیسم مذکور پیش از صدور اجازه به منظور خارج نمودن فیزیکی سخت‌افزار ابتدا تمامی داده‌های موجود در حافظه کش را در تراشه فلش مموری تخلیه کرده و سپس اجازه را صادر می‌کند که این خود به باقی ماندن دائمی اطلاعات در تراشه حافظه منتهی می‌شود (درصورتی‌که کاربر به صورت دستی اقدام به پاک‌سازی تمامی اطلاعات ذخیره شده در تراشه حافظه فلش مموری کند). جهت جداسازی فلش مموری به صورت امن ابتدا بر روی پارتیشن آن یک مرتبه کلیک راست کرده و سپس گزینه Eject را انتخاب کنید. پس از نمایان شدن پیغام Safe to remove hardware سخت‌افزار را به صورت فیزیکی از درگاه متصله جدا کنید.
تغییر اندازه واحدهای تخصیص تراشه حافظه
تمامی تراشه‌های حافظه و پلاترهای به کار رفته در دیسک‌های سخت دارای تعداد بسیار زیادی واحد یا به‌عبارت‌دیگر سکتور به منظور ذخیره‌سازی اطلاعات می‌باشند. همان‌طور که مستحضر هستید اندازه واحدهای نامبرده در تراشه‌های Nand به کار رفته در انواع حافظه‌های فلش مموری و دیسک‌های جامد از طریق نرم‌افزار قابل تغییر می‌باشند. کاهش اندازه حجم ذخیره‌سازی سکتورها یا به‌عبارت‌دیگر افزایش تعداد آن‌ها به کاهش راندمان و سرعت نهایی انتقال اطلاعات منتهی می‌شود و عکس این موضوع نیز کاملاً صادق است. حافظه‌های فلش مموری موجود در بازار در اندازه و تعداد واحدهای ذخیره‌سازی نامبرده دارای تفاوت‌هایی می‌باشند اما همان‌طور که پیشتر گفته شد قابلیت تغییر نرم‌افزاری آن‌ها به منظور افزایش سرعت انتقال اطلاعات نیز میسر می‌باشد. برای این منظور ابتدا فلش مموری را به یکی از درگاه‌های USB متصل کنید. نوع فناوری درگاه در روند اجرای مراحل دخیل نمی‌باشد. بر روی پارتیشن فلش مموری (نمایان شده در Windows Explorer) کلیک راست کرده و گزینه Format را انتخاب کنید.
در پنجره نمایان شده از طریق منوی کشویی Allocation unit size گزینه 64 کیلوبایت را انتخاب کرده و سپس بر روی کلید Format کلیک کنید.
همان‌طور که پیشتر گفته شد افزایش حجم ذخیره‌سازی واحدهای مذکور به افزایش سرعت انتقال اطلاعات منتهی می‌شود. یکی از مهم‌ترین نکات منفی ترفند فوق افزایش یا کاهش حجم ذخیره‌سازی کلی سخت‌افزار می‌باشد. اندازه و تعداد واحدهای تخصیص حافظه به صورت مستقیم در افزایش یا کاهش حجم ذخیره‌سازی نهایی سخت‌افزار دخیل می‌باشند. ترفند نامبرده علاوه بر افزایش سرعت انتقال اطلاعات، در افزایش حجم ذخیره‌سازی فلش مموری (در حدود 50 تا 100 مگابایت) نیز تأثیرگذار می‌باشد. انتخاب گزینه 2048 بایت از طریق منوی کشویی Allocation unit size کاهش چندین مگابایتی حجم ذخیره‌سازی نهایی سخت‌افزار را به دنبال دارد. ذکر این نکته ضروری است که اندازه‌های قرار گرفته در منوی کشویی نامبرده در تراشه‌های حافظه مختلف متفاوت بوده و دارای مقدار ثابتی نمی‌باشند.
غیرفعال سازی حالت Legacy از طریق بایوس مادربرد
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های موجود در بایوس انواع مادربردهای توسعه یافته توسط کمپانی‌های مختلف گزینه پشتیبانی از سخت‌افزارهای بسیار قدیمی به واسطه حالت نامبرده می‌باشد، اما گاهی اوقات حالت فوق از اصلی‌ترین عوامل ایجاد محدودیت در سرعت انتقال اطلاعات به سخت‌افزارهای خارجی متصله به رایانه شخص نیز به شمار می‌رود. ذکر این نکته ضروری است که غیر فعال‌سازی حالت نامبرده در عدم پشتیبانی مادربرد از برخی سخت‌افزارها نظیر صفحه‌کلید، موس، فلش مموری و … نیز دخیل می‌باشد. مراحل به انجام رسانی ترفند مذکور در بایوس مادربردهای مختلف متفاوت است، اما گزینه‌ها و کلیدهای مذکور تا حدود بسیاری دارای شباهت به یکدیگر می‌باشند. مراحل فوق برپایه بایوس UEFI مادربردهای MSI گردآوری شده‌اند. ابتدا سیستم‌عامل را راه‌اندازی مجدد (ریستارت) کرده و سپس در مراحل Post چندین مرتبه کلید Del را به منظور ورود به محیط بایوس بفشارید. ذکر این نکته ضروری است که کلید نامبرده در برخی از لپتاپ‌ها ممکن است متفاوت باشد (کلید پیشفرض ورود به بایوس در بسیاری از لپتاپ‌ها F2 می‌باشد). پس از ورود به محیط بایوس بر روی گزینه Settings کلیک کرده و سپس در پنجره جدید نمایان شده بر روی گزینه Advanced کلیک کنید.
در پنجره جدید نمایان شده بر روی گزینه USB Configuration کلیک کرده و سپس گزینه Legacy USB Support را غیرفعال (Disabled) کنید.
تنظیمات را ذخیره کرده و سپس سیستم‌عامل را مجدد بوت کنید.
درصورتی‌که سخت‌افزارهای بسیار قدیمی نظیر موس، صفحه‌کلید، فلش مموری و … به رایانه شخصی شما متصل است غیر فعال‌سازی حالت فوق همان‌طور که پیشتر گفته شد در عدم پشتیبانی مادربرد از آن‌ها دخیل می‌باشد. درصورتی‌که سخت‌افزارهای نامبرده پس از ورود به محیط ویندوز دچار اختلال در عملکرد شدند مجدداً به محیط بایوس مراجعه کرده و گزینه نامبرده را فعال کنید.
